محققا دریافتد کچلی و سفیدی مو می تواد توسط سلولهای پوستی کترل شود. اگرچه ای مبحث، موضوع اصلیتحقیقات نبوده است اما محققان مرکز پزشکی Ut southwestern در دالاس، دریافتد سلولهای پوستی نه تها مسئول سفید شدن موها هستند، بلکه طاسی و کچلی مو نیز توسط ای سلولها کنترل می شود.
آنها نتایج یافته های خود را در مجله Green Development منتشر کرده اند.

و اما دلیل کچلی

در ابتدا، تلاش محققان دانشگاه دالاس برای شناسایی فرم های مختلف تومورها بود، اما در نتیجه تحقیقات دریافتند چگونه موها شروع به سفید شدن می کنند و همچنین به ماهیت سلول هایی پی بردند که به
موجب آن موها از سر جدا می شوند. پروفسور Le دراین باره گفت: با کسب این دانش، امیدوار هستیم با ساخت یک ترکیب موضعی و یا با رساندن ژن های لازم به فولیکول مو این مشکلات را برطرف کنیم. پروفسور Le و همکارانش در حال مطالع نوروفیبروماتور نوع یک هستند که یک بیماری ژنتیکی نادر است. این بیماری موجب می شود تومورهایی بر روی عصب ها تشکیل شوند. KROX2O پروتئینی است که با عث تقویت عصب ها می شود و با فعال شدن سلولهای پوستی، ساقه مو شکل می گیرد. این سلول های سازنده ی مو باعث ساختن SCF می شود. Stem cell factor یا SCF ماده ای که سبب ایجاد سلول های بنیادی خون می شود و م یتواند به سلول های خونی نختلف تبدیل شده و تعداد و عملکرد این سلول ها را افزایش دهد.
فاکتور سلول های بنیادی یک نوع سیتوکنین و یک نوع عامل رشد است. SCF پروتئینی اساسی برای رنگدانه های مو به شمار می رود. در آزمایشگاه این محققان دریافتند، حذف ژن SCF در سلول های سازنده ی موها باعث سفید شدن موی موش ها می شود. بعلاوه هنگامی که سلول های KROX2O حذف شد و هیچ موئی رشد نکرد موش ها کم کم موهای خود را از دست دادند. از مدتها قبل، مشخص است که وجود سلول های بنیادی در فولیکول مو به رویش مو می انجامد و SCF عاملی مهم در تشکیل سلول های رنگدانه ها می باشد. اما هنگامی که سلول های بنیادی به عمق فولیکول های مو که سازنده SCF هستند می روند، چه اتفاقی می افتد؟

این تحقیقات همچنان نشان داد کع سلول های درگیر ساختن ساقه مو به تولید پروتئین KROX2O نیز می پردازند، سپس سلول هایی که شامل KROX2O و SCF هستند درون فولیکول مو فعالیت می کنند و با سلولهای ملانوسیت (سازنده پیگمنت) وارد عمل می شوند و به موجب این عملیات موهای دارای رنگدانه می رویند. در مدل پیاده سازی شده بر روی موش های آزمایشگاهی، بدون SCF، موها جوگندمی می شوند و با بالا رفتن سن، شروع به سفید شدن کردند. اما بدون KROX2O هیچ مویی رشد نکرد. دکتر le و همکارانش در حال مطالعه بر روی این مسئله هستند که آیا KROX2O در سلول ها و ژن SCF با بالا رفتن سن از کار می افتند و این امر باعث جو گندمی شدن و نازکی ساقه مو در سالمندان می شود؟
و یا این مسئله با عث کچلی در مردان می شود؟